Even wegdromen  

 

   SPECIAL EFFECTS

Ruiters-AVERBODE-GERHAGEN TESSENDERLO

PHOTOGRAPHY  KATHY CARREMANS                                         Meer  foto's 

 

 

OUDE RECEPTEN

 

Wafels en pannenkoeken

 

Klik op de foto

 

EINDWERK FOTOGRAFIE 2015

GEKOZEN ONDERWERP MIST.

PHOTOGRAPHY  KATHY CARREMANS                              

  Meer foto's mist

Photography by

Kathy Carremans

Elke foto, ontwerp en show op deze site zijn eigendom van

Jeannine Verdickt

 en

Kathy Carremans.

Geen enkele weergave mag men copiëren of downloaden voor commerciële doeleinden zonder schriftelijke toestemming van de eigenaar.

Dit is geen commerciële website.

 

Voor inlichtingen zie pagina CONTACT. 

Each picture, design and show on this site is property of

Jeannine Verdickt

and

Kathy Carremans.

It's forbidden to copy or download any show or picture for commercial purposes without written permission of the owner.

Oude Nederlandstalige liedjes/gedichten.

Limburg allein

Tekst bewaard door Frans Verdickt.

Het Limburgs Volkslied

Waar in 't bronsgroen eikenhout,

't nachtegaaltje zingt;

Over 't malse korenveld,

't lied des leeuweriks klinkt;

Waar de hoor des herders schalt,

langs der beekjes boord:

daar is mijn vaderland,

Limburgs dierbaar oord!

Daar is mijn vaderland,

Limburgs dierbaar oord!

 

Waar de stroom der Maas,

statig zeewaarts vloeit;

Weeldrig sappig veldgewas,

kost'lijk groeit en bloeit;

Bloemengaard en beemd en bos,

overheerlijk gloort:

Daar is mijn vaderland;

Limburgs dierbaar oord!

Daar is mijn vaderland;

Limburgs dierbaar oord!


foto Kathy Carremans
foto Kathy Carremans

foto Kathy Carremans
foto Kathy Carremans


Waar der vad'ren schone taal,

klinkt met heldre kracht;

Waar men kloek en fier van aard,

vreemde praal veracht;

Eigen zeden, eigen schoon,

't hart des volks bekoort:

Daar is mijn vaderland;

Limburgs dierbaar oord!

Daar is mijn vaderland;

Limburgs dierbaar oord!


Tekst bewaard door Frans Verdickt.

Op de purperen hei.

In de stille kempen, op de purpere hei

Staat een eenzaam huisje met een berk erbij.

Op een zomeravond in gedroom alleen

Kwam ik ongeweten langs dit huisje heen

 

O schoon op de wereld de zomerse hei

Dat is hier op aarde, de hemel voor mij.

O schoon op de wereld de zomerse hei

Dat is hier op aarde, de hemel voor mij.


In het eenzaam huisje zat een meisje ach!

lijk ik nergens anders ooit een meisje zag

Door het venster keek ze mij verlegen aan

Schoof't gordijntje toe en is maar opgestaan.


O schoon op de wereld de zomerse hei

Dat is hier op aarde, de hemel voor mij.

O schoon op de wereld de zomerse hei

Dat is hier op aarde, de hemel voor mij.



Maar wat heeft de liefde ook hier niet verricht

Want nu schuift 't gordijntje nooit meer voor mij dicht.

Door het open venster, dat men vroeger sloot

Hoor ik nu ons kindje op zijn moeders schoot.


O schoon op de wereld de zomerse hei

Dat is hier op aarde, de hemel voor mij.

O schoon op de wereld de zomerse hei

Dat is hier op aarde, de hemel voor mij.

Frans Verdickt en Margriet Beets/boerderij Beets-Noels Hulsterstraat-nu Hofstraat. Boerderij bestaat niet meer. Alleen de inlandse eikenbomen kan men nog terug vinden.
Frans Verdickt en Margriet Beets/boerderij Beets-Noels Hulsterstraat-nu Hofstraat. Boerderij bestaat niet meer. Alleen de inlandse eikenbomen kan men nog terug vinden.

Tekst bewaard door Frans Verdickt.

foto Kathy Carremans
foto Kathy Carremans
foto Jeannine Verdickt
foto Jeannine Verdickt

Limburg

Gedicht door Frans Van Thienen.







Toen 't vuur brandde bij het vlechten van de manden

kwam hier de wind de spoken brengen in de schouw;

en als de maan verzeilde langs de dennenranden,

stond bij de put de hefboom stralend in de kou.

foto Jeannine Verdickt
foto Jeannine Verdickt

Toen de zon de gronden, wind de greppels kwam verzanden,

stonden uw heide en al uw berken in de rouw.

Toch droegt ge als dennenzaad de kindren op uw handen

en vondt als pand de harde rug van man en vrouw.


Mijn Limburg, oud huis, waar nimmer het leven staakt,

want oud en nieuw doen u naar arbeidsruimte streven:

nu door uw grote tuin de vrachtboot komt gedreven

en aan uw sterrendak hoog de fabrieksschouw waakt;

onder uw hart de schacht,

waar alle gangen leven.
Vooruitgang is uw trap, maar elke trede kraakt.

foto Jeannine Verdickt
foto Jeannine Verdickt

KRANTENARTIKEL

In februari 1954 schreef uitgeverij Heideland een poëzieprijsvraag uit met als thema

" Limburg ".

Bedoeld voor dichters uit Vlaanderen en Nederlands-Limburg. De vijftien bekroonde gedichten werden gebundeld onder de titel ' Naar Oostland willen wij rijden...'

De inleiding was van de hand van Jozef Droogmans, voorzitter van de Koninklijke Vereniging van Limburgse Schrijvers (KVLS) van 1944 tot 1982. De dichtbundel zou als blijvend aandenken aangeboden worden aan de aanwezige Vlaamse schrijvers op de eerste 'Limburgvaart' ( samenkomst van de KVLS en de Vereniging van Vlaamse letterkundigen in september 1954.

Als juryleden fungeerden Albert Westerlick (dichter,criticus,essayist)

Raymond Herreman (lyrisch dichter en lid van 't Fonteintje' o.l.v. Richard Minne)

en DR. René Lissens (essayist).

Frans Van Thienen werd met het gedicht 'Limburg' geselecteerd en eindigde op de achtste plaats, ex aequo met Leo Herberghs uit Heerlen(NL.) Pieter G.Bunckinx kaapte de hoofdprijs weg, gevolgd door o.m. Jan Van den Weghe, Hector Van den Eede en Marcel Beerten.
Dat Frans voor dit illustere gezelschap niet de vlag moest strijken, bewijst zijn metrisch volmaakt gedicht dat aan authenticitet en sfeer niet heeft ingeboet.

 

Uit een artikel van het Boerenbelang.